Huawei ascend mate 7 mgsm

Gdy prace nad Windows 95 były już prawie zakończone, programiści Microsoftu doszli do wniosku, że Wing to za mało – twórcy gier wciąż domagali się bezpośredniego dostępu do wszystkich elementów sprzętowych. W ten sposób powstał projekt DirectX. Zespół skierowany do prac nad projektem, zwany kodowo Manhattan Project, był z początku bardzo mały, ale bardzo szybko się rozrósł. DirectX 1.0 ujrzał światło dzienne jesienią 1995 roku. Wkrótce po tym do stawki dołączył Direct3D. Początkowo programiści byli nastawieni do niego raczej nieprzyjaźnie. Nawet przy wykorzystaniu DirectX programowanie dla systemu Windows było trudne i skomplikowane. Mimo bowiem wysiłków zespołu programistów Microsoftu wciąż występowały problemy z wydajnością. Po za tym większość twórców gier było zatwardziałymi programistami DOS, którzy niechętni byli zmianom. Mimo że sceptycznie patrzyli na DirectX – w końcu jednak WinG został zastąpiony przez DirectX. Microsoft opracowywał kolejne wersje DirectX, których w sumie ukazało się sześć (wersja 4.0 nigdy nie ujrzała światła dziennego), a obecna wersja nosi numer 7. Nikt już nie tworzy gier dla MS-DOS, a gry dla Windows w szerokim zakresie korzystają z możliwości grafiki 3D, dźwięku i technologii sieciowych. Chociaż była to trudna droga zarówno dla programistów jak i użytkowników, to jednak dzisiejsze gry wraz z DirectX stanowią lepszy zespół niż kiedykolwiek przedtem.