Adresowanie i kopiowanie komórek Adresowanie

Arkusz kalkulacyjny jest tak skonstruowany, że umożliwia wykonywanie obliczeń na danych (np. liczbach) znajdujących się w komórkach. Oznacza to, że możesz dodać do siebie w dowolnej komórce dwie inne komórki, np. =Al+A2, w których mogą się znajdować dowolne liczby lub wyniki innych obliczeń (można je rozumieć jako zmienne). Wystarczy więc do komórki Al wpisać 2, do komórki A2 wpisać 3, a w komórce, w której znajdzie się działanie =A1+A2, pojawi się jego wynik, czyli 5. Zawartość komórki możesz usunąć za pomocą klawisza <Delete>. Adresowanie jest więc sposobem nazywania komórek w formułach. Standardowo będziesz po prostu wpisywać adres jak na podanym wcześniej przykładzie. Przy kopiowaniu formuł zawierających zmienne w postaci adresów brana jest pod uwagę zmiana położenia komórek źródłowych w stosunku do ich kopii. Poniżej przedstawimy ci trzy rodzaje adresowania w arkuszach: Adresowanie względne – najczęściej występujący sposób adresowania komórek w arkuszu kalkulacyjnym. Adresowanie względne umożliwia automatyczną zamianę adresów w formule przy jej kopiowaniu, dzięki możliwości zmiany oznaczeń wierszy lub kolumn. Zilustruje to przykład na rysunku 13.6., na którym przerywaną strzałką pokazany jest kierunek kopiowania formuły. Komórka B4, która zawiera formułę sumowania A1+A2, została skopiowana do komórki B10. Tam ta sama formuła będzie już sumować inne dane – A7+A8. Adresy w formule zmieniły się o tyle, o ile zmieniło się położenie tej formuły – o sześć komórek w dół.